Geschokt

'We're shocked.' De jonge vrouw in de keuken van ons vakantiehuis kijkt me verlegen aan met haar vermoeide ogen. Daar staat ze dan, samen met haar vriend en hun hond.

Die ochtend hadden we een telefoontje gekregen dat ze opgehaald konden worden uit de Jaarbeurs. Snel een plan de campagne: m'n partner die kant op, ik boodschappen doen (wat haal je voor deze mensen, wat eten ze gewoonlijk?). Het gaat nu echt gebeuren. De spanning in me stijgt. Straks oog in oog met slachtoffers van deze wrede oorlog. Het komt heel dichtbij nu.

Terwijl ik in het huisje wacht op hun komst, leeg ik de boodschappentassen en vul de koelkast. Blikjes Cola, Fanta, een pak sinaasappelsap, tomaten, paprika en gehakt voor pasta die avond. Houdbare melk, want ja, geen idee of zij ook melk drinken. Eieren. Plakjes kaas. Jam. Op de tafel leg ik een kaartje met een woord van welkom, door Google vertaald in hun eigen taal, waar ik zelf weinig van kan maken.

Ondertussen dreunt het door me heen: ze komen uit Marioepol... de hel op aarde! Af en toe moet ik flink slikken. Zoveel vragen gaan door me heen. Hebben ze nog familie daar? Hoe zijn ze ontkomen? Hoe zijn ze eraan toe?

En nu staan ze hier. In de keuken van ons huisje. Hij is drieëntwintig, zij twintig. Haar lange bruine haar valt over haar schouders. Ze draagt een sweatshirt, spijkerbroek en gympen. Haar gezichtje is bleek. Onzeker staat ze daar terwijl ik haar de koelkast laat zien. 'We're shocked', zegt ze nauwelijks hoorbaar. Ik kijk haar aan. Ik kan heel veel dingen bedenken waardoor ze geschokt zijn. De beelden van het nieuws flitsen door mijn hoofd, alle verschrikkingen, de intense woede in het gelaat van Poetin, de enorme verwoesting van hun stad in puin, de doden, verkrachtingen, een toekomst in duigen. Maar dan vervolgt ze in het Engels: 'geschokt om te merken hoe vriendelijk en behulpzaam iedereen hier is...' Ho, wacht. Ik moet schakelen. Omdenken voor gevorderden. Het eerste dat ze me zegt over geschokt zijn gaat over de goedheid van mensen? Bizar is dit. Ik weet niet wat ik moet zeggen.

Nu ben ík degene die geschokt is.