Ik hou niet van gedoe. Hoe zit dat bij jou?
Ik kan zo een aantal dingen noemen van de afgelopen week. Het bellen van de garage omdat de airco van de auto het niet doet, de auto erheen brengen, weer terug zien te komen, de uitleg wat er mis is waarin ik door de mand val door mijn gebrek aan autokennis en op alles ‘prima, doe maar’ zeg, en geen idee heb wat de rekening dan wordt. Het meezeulen van blikjes, pakken en flessen naar de winkel, ze in het inleverapparaat stoppen, waarna ze soms net zo hard weer terugkomen, en dan gegarandeerd vergeten het bonnetje in te leveren bij de kassa. Het willen schilderen van een buitenkozijn bij een goede weersverwachting, waarbij na het afschuren de meteorologen toch bedenken dat het gaat regenen de komende dagen en ik de boel provisorisch onder plastic moet stoppen.
Alledaagse gedoe-dingen.
Maar waar ik achter kom, is dat ik vaak ook mijn gevoelens bestempel als gedoe. Of beter gezegd: ik ben vaak bang voor het gedoe dat negatieve gevoelens kunnen geven. Bang dat ze me onderuit halen wanneer ik eraan toegeef. En om dat gedoe te voorkomen, reageer ik vaak met ge-doe (begrijp je het nog?): ik ga dingen doén om het negatieve gevoel weg te krijgen! En dat is niet altijd bewust. Ik ga druk in de weer met mijn telefoon, ik zeg tegen mezelf dat het allemaal wel meevalt, dat ik me niet zo rot hoef te voelen, doe hard m’n best er niet aan te denken, er niet bij stil te staan. Maar ik kom er steeds meer achter dat mijn gevoelens niet op dit ge-doe van mij zitten te wachten, en daardoor juist steeds harder gaan aankloppen!
In mindfulness kwam ik een andere omgang met gevoelens tegen, die zegt: ‘Het is oké om dit te voelen. Laat me het maar voelen. Het is er toch al’. In het begin wekten die zinnen veel weerstand bij me op, want wie wil zich nou rot voelen? Alles in mij zei: het is níet oké! Ik ging er toch mee oefenen en gaandeweg leerde het me dat ik niet meer meteen in de actiemodus hoef te schieten. Eigenlijk willen mijn gevoelens niets anders dan gevoeld worden, erkend worden. Gewoon kunnen zeggen: ja, er is moeheid, verdriet, irritatie, bang zijn, somberheid of wat er ook maar is. Ik kijk gewoon alleen naar die gevoelens en gedachten. Het ge-doe stopt en ik ontspan. Zo kan ik goed voor mezelf gaan zorgen. Soms is dat niets doen en rustig afwachten, en soms is dat wél bewust actie ondernemen. En dit alles scheelt een hoop gedoe!